Polskie wina - czas na następny krok

Wczoraj w Dworze Sieraków odbyła się organizowana przez Dom Wina degustacja polskich win. Nie byłoby w tym nic szczególnego (nie pierwsza i nie ostatnia) gdyby nie obecność znanego i opiniotwórczego dziennikarza piszącego o winie – Hugh Johnsona. Myślę, że polskie wina doszły do punktu zwrotnego i należy zacząć promować je także za granicą. Mówiąc o promocji, mam na myśli informowanie świata o ich istnieniu. Przekonywanie, że są najlepsze na świecie nie ma oczywiście głębszego sensu, bo i tak nikt w to nie uwierzy. Ograniczanie się natomiast do kolejnych krajowych konkursów, festiwali i rankingów poszczególnych winnic jest tak naprawdę staniem w miejscu, a kto w nim tkwi, wiadomo co się z nim dzieje. Hugh Johnsona można traktować jak, nota bene niepozbawioną osobistego uroku i poczucia humoru, tubę propagandową, która nie będzie może grzmieć o jakości polskich win, ale uczyni malutki krok ku przyzwyczajeniu winiarskiego świata do ich pełnoprawnego istnienia. Oczywiście jeden Hugh Johnson polskich win na światowe salony nie wprowadzi, ale pomysł Domu Wina należy traktować jak dobry początek i próbę przełamania pewnego schematu. 

Hugh Johnson, w następnym wydaniu jego "The World Atlas of Wine" krajów na "P" będzie więcej| fot: Wino z wyboru

Na wczorajszej degustacji piłem wina bardzo dobre, dobre, przyzwoite i trochę mniej przyzwoite. To zupełnie jak na degustacjach win niemieckich, rumuńskich, greckich, czy pochodzących z każdego innego miejsca na ziemi. Nie udało się natomiast rozstrzygnąć odwiecznego dylematu polskich winiarzy „to hybrid or not to hybrid”. O prywatną klasyfikację wczorajszych win nie pokuszę się co najmniej z dwóch powodów: 1). nie o to wczoraj chodziło 2). nie wypada, kiedy powstrzymał się od tego sam Hugh Johnson.