Polskie wino z Winnic Jaworek

Walka z naturą

Winnice Jaworek, Riesling, 2010, region: Dolny Śląsk, Kraj Polska.
Zaczynając ten wpis czuję się jak przed meczem o wszystko naszej piłkarskiej reprezentacji z faworyzowanym rywalem. Nie dość, że klimat z reguły naszych winiarzy nie rozpieszcza, to jeszcze pogodę wiosną i latem 2010 roku pewnie każdy pamięta. Dlatego do tego nierównego pojedynku, ze zbyt wolno postępującym jak widać globalnym ociepleniem, wystawiam nasz najsilniejszy skład. Korzystając z przywileju trenera, ustalam go w pełni subiektywnie. Wybór pada na Winnice Jaworek. 

Wygląd: przyjemność jaką sprawia mi przeczytanie wszystkich napisów na etykietach w języku polskim jest tak wielka, że samo wino schodzi na dalszy plan. W tym roczniku w Winnicach Jaworek wyprodukowano 3906 butelek Rieslinga, co stanowi niepodważalny dowód na rozwój polskiego winiarstwa-przynajmniej tego w Miękini. Pamiętam wcześniejsze roczniki, kiedy ilość butelek rzadko przekraczała 1500 sztuk. Wino w kieliszku prezentowało się jakby zostało nieco rozcieńczone przez hektolitry, tak często tamtej wiosny, padającego deszczu. Miało blado żółty kolor z wyraźnym zielonym refleksem.

Nos: dużo jabłek, najpierw czerwone, a im bardziej wino się ogrzewało, tym intensywniej pachniało niedojrzałymi-zielonymi. Poza tym intensywny owoc passiflory (marakuja) i całe wiadra wapna do bielenia ścian. Wszystko to tworzyło intrygującą mieszankę i zapowiadało dalsze emocje;

Smak: przypomniał mi się dzień z dzieciństwa, kiedy przedawkowałem zielone jabłka. Potężna wszechobecna kwasowość rozkładała na łopatki. Wino lekko kuło w język. Na odległym finiszu przyjemnie wprowadzał jednak urozmaicenie posmak marakui;

Cena: 60 PLN. Riesling od Jaworka potwierdza opinie o trudnym dla wina roczniku w Polsce. Prawdę mówiąc smakuje trochę, jakby je zrobiono na kole podbiegunowym, a nie na 51 º szerokości geograficznej. Pomimo przeciwności losu, wino jednak się broni. Jest mocno chude, ale wciąż dość atrakcyjne.  

Właśnie uświadomiłem sobie, o ile łatwiej pisze się o rodzimych winach. Mamy w pamięci pogodę w danym roczniku, a i o regionie nawet ci, którzy nie podzielają opinii że geografia to królowa nauk, coś tam wiedzą. Niech polskie winiarstwo rośnie więc w siłę, a winiarze otrzymują więcej wsparcia od natury.